بچه های من,دل می کنند پیش از آنکه بمیرند!

دیگران,پس از مرگ هم دل نمی کنند.

آنچه بچه های من در بیداری می بینند, دیگران در خواب هم نمی بینند.

چرا که آنها چشم ها را شسته اند,جور دیگر می بینند!

بچه های من, از شدت سادگی پیچیده به نظر می رسند ,

فهم آنها دشوار می شود,چرا که آنان فهمیدنی نیستند!

آنها دیدنی هستند!

باید آنها را تماشا کرد!

بچه های من , منتظرند. گرچه خود نمی دانند منتظر چه؟!

دیگران انتظار چیزهای مشخصی را می کشند:

آخر ماه,تعطیلات,پاداش,روز تولد,سالگرد ازدواج,ارتقاء شغل و....

رسیدن اتوبوس!